این کتابی براساس خاطرات جلیل عابدینی، از جانبازان 8 سال دفاع مقدس است که بیش از 10 بار مجروح می شود.
او با هزار دوز و کلک خودش را به جبهه می رساند و به رغم اینکه در جبهه براحتی او را نمی پذیرفتند به بهانه های مختلف 8 سال در آنجا می ماند و تا زمانی که جنگ تمام نشده به خانه بازنمی گردد.
این کتاب به زندگینامه او از کودکی می پردازد اما در خلال روایت داستان زندگی اش به عملیات های مختلف و رویدادهای مرتبط با آن می پردازد.
کتاب نثر بسیار طنازانه ای دارد، علاوه بر اینکه زبان آثارم معمولا رگه هایی از طنز دارد، راوی کتاب شیطنت و طنازی خاصی دارد که بسیار در درونمایه طنز این کتاب تاثیرگذار است.
اسم کتاب نیز به محله این جانباز در شیراز یعنی کوشک زلزله بازمی گردد.
این کتاب اثری بسیار متمایز از سایر کتاب های مشابه است و حرف هایی در آن مطرح شده که کمتر در فضاهای دیگر می توان یافت. در واقع از حوزه کلیشه خارج شده و گمان می کنم مضمون کتاب نو و بدیع بوده و فضاهای جدیدی را برای مخاطب جوان باز می کند؛ اینکه در جبهه فقط مرثیه و معنویت سرشار نبوده، بلکه روایت های راوی از شیطنت های در جبهه بسیار حائز اهمیت است.