آنچه مایه زیبایی کلامی می شود. راستی نهفته در بطن آن است. آنچه سبب راستی کلامی می شود، این یا آن بخش از این کلام نیست، بلکه چیزی خارج از آن است، چیزی است که برای شنیدن به شما می دهد، به شما قدرت می بخشد. قدرتی که گذرا نیست. قدرتی که نتوانسته ایم خود به خویشتن بدهیم. قدرتی که تمامی ضعف های ما را در خود جمع می کند، بی آنکه از میانشان بردارد.