مقصود ما از مفهوم سازمان‌های پربار، ترکیب و تکمیل بینش‌ها و پژوهش‌های حول این مفاهیم و افزودن ایده‌هایی است که باعث پیشرفت هر رویکرد و تمرکز آن بر رهبران در یک محیط سازمانی می‌شود. وقتی رهبران معناساختن را در کنار درآمدزایی ترویج می‌کنند، توانمندی‌های سازمانی آسان‌تر به ارزش ماندگار منجر می‌شوند. زمانی که رهبران داستان‌های تصدیق‌کننده خلق می‌کنند، قهرمانان را می‌یابند، ارزش‌های اخلاقی و قابل اعتماد را می‌گنجانند و اصولی را توضیح می‌دهند که به تصمیمات و امور روزمره نظم و منطق می‌بخشند، سازمان‌هایی را بنا می‌کنند که با حسی از معنا و پرباری لبریز می‌شوند. پرباری که ما تصور می‌کنیم نه تنها وفور دارایی‌های ملموس (پول، شخصیت، امنیت یا جایگاه) است بلکه وفور حس ناملموسی از هدف، هویت، رشد و رفاه نیز است. شایان تأکید است که یک سازمان پربار، محیط کاری است که در آن افراد اهداف و اقداماتشان را هماهنگ می‌کنند تا معنا را برای خودشان، ارزش را برای ذی‌نفعان و امید را برای انسانیت به‌طورگسترده خلق کنند. ما هفت پرسش را مطرح می‌کنیم تا به رهبران کمک کنیم دستورکار پرباری را ایجاد کنند ـ پرسش‌هایی که به رهبران کمک می‌کنند معنا بیافرینند، ارزش بیفزایند، انرژی احساسی ایجاد کنند و در کار امید به وجود بیاورند.