پیمایش رایج ترین روشِ تحقیق در علوم اجتماعی است. نویسنده ی کتاب سعی کرده است نحوه ی انجام پیمایش خوب را به صورت کارا و نسبتاً جامع توضیح دهد. بدین ترتیب توصیف مبسوط شیوه ها و تکنیک های انجام پیمایش و تحلیل آماریِ نتایج در کتاب واحدی جمع شده است. بخش اعظم این کتاب به تحلیل داده ها —از تحلیل یک متغیره تا تحلیل های چندمتغیره— اختصاص دارد و تأکید آن بر منطق و مضمون روش های آماری است و نشان می دهد که از هر آماره و تکنیک آماری خاص در کجا باید استفاده کرد. این کتاب با اینکه اساساً راهنمایی عملی است، به ارزیابی انتقادهای رایج از پیمایش ها نیز می پردازد. نویسنده در سراسر کتاب نشان می دهد تحقیق فرایندی است که در آن رفت وبرگشت و تعامل مستمری بین نظریه و داده ها، تحلیل مقدماتی و تحلیل های بعدی وجود دارد. وی پیمایش را نه یک روش گام به گام ساده، بلکه فرایندی می داند که متضمن خلاّقیت، تخیل، مهارت و مطالعه است.
هوشنگ نایبی مدرک كارشناسی خود را در رشته ی پژوهشگری در سال 1371، كارشناسی ارشد را در رشته ی جامعه‏شناسی در سال 1374 و مدرک دكتری را نیز در سال 1381 در رشته ی جامعه‏شناسی از دانشگاه تهران گرفته است. او از سال 1382 به عضویت هیئت علمی دانشگاه تهران درآمده است.