راستش را بخواهید اسم من واقعا پنی قشقرق نیست. «پنلوپه جونز» است! لقب «قشقرق» را بابایم گذاشته روی من. به نظر خودم كه اصلا هم قشقرق نیستم. فقط بعضی‌وقت‌ها ایده‌های درخشان منحصربه‌فردم فاجعه به بار می‌آورند. مثلا من اصلا نمی‌خواستم بابا مجبور شود وقتی یك گلدان پلاستیكی روی كله‌اش است به جلسه حیاتی‌شان برود. فقط می‌خواستم یك كلاه مخ‌بازكن اختراع كنم. از كجا باید می‌دانستم جوش‌های آبله مرغانی به درد زنگ «ببین و بگو» نمی‌خورد. واقعا هم خبر نداشتم آدم با لباس مبدل و به شكل گربه آبی نمی‌تواند به كلاس ژیمناستیك برود، چون یك ویروس‌پخش‌كن خطرناك می‌شود.