پله پله تا ملاقات خدا کتابی‌است نوشته عبدالحسین زرین‌کوب.
این کتاب در مورد زندگی، اندیشه و سلوک مولانا جلال‌الدین محمد بلخی (رومی) می‌باشد. عبدالحسین زرین‌کوب در این کتاب بر خلاف سایر تألیفات خود از دادن مراجع و منابع مختلف و متعدد در داخل کتاب خودداری کرده و همه مطالب را به قلمی بسیار ساده، روان و عامه فهم نوشته‌است.
عنوان کتاب یادآور این بیت دفتر سوم مثنوی معنوی است: از مقامات تبتل تا فنا، پله پله تا ملاقات خدا.
این کتاب دارای 400 صفحه و 100بخش است. این کتاب در سر فصل‌های «بهاءولد و خداوندگار» «هجرت یا فرار «لالای پیر در قونیه» «طلوع شمس» «غیبت بی‌بازگشت» «رقص در بازار» «حسام الدین و قصه مثنوی» «عبور به ما وراء شعر» «از مقامات تبتل تا فنا» و «سال‌های پایان» منتشر شده‌است.
بخشی از کتاب: در کتاب درباره? زنان آمده‌است: وقتی در مجالس فیه ما فیه خاطر نشان می‌کرد که در آنچه به رفتار با زنان مربوط است «غیرت را ترک کن اگر چه وصف رجال است ولیکن بدین وصفنیکو وصف‌های بد در تو می‌آیند» از رسم رایج عصر که زن را به بهانه ئ غیرتمندی در حرم خانه‌ها محبوس می‌داشتند انتقاد می‌کرد و به دستاویزحدیث الانسان حریص علی ما منع موجب تشدید رغبت در بین زن و مرد نشان می‌داد و تأکید می‌کرد که ترک اعتماد بر زن در این زمینه آنچه را مرد اصلاح می‌پندارد به افساد تبدیل می‌کند. مولانا می‌پنداشت برای اهل دل زنی که در چادر می‌رود وقتی روی پوشیده نیست کمتر مایه ئ تشویش و فتنه است با این حال برای آن‌ها که اهل نفس هستند و هنوز از هوس‌ها پاک نشده‌اند نباشند بیشتر مایه ئ ایمنی از فتنه است. این اقوال که با رسم اهل عصر بشدت تفاوت داشت. نمونه ائ از اعتقاد او به ترک تعصب‌هایی بود که آنها نیز با اهل عصر تفاوت داشت. در مورد زنان وی حتی برای آنها مجالس سماع و وعظ خاص بر پا می‌کرد و هفته‌ای یک بار در خانه ئ امین الدین میکائیل نا یب السلطنه آن‌ها را با لطایف معارف آشنا می‌کرد. حتی با آن‌ها نماز می‌خواند و در حضور آنها آیین سماع بر گذار می‌کرد.