« چارلی مکیسی»  در اثر زیبای « پسربچه، موش کور، روباه و اسب» توانسته مفاهیم بزرگی را که امروزه در حال فراموشی است به کمک زبان معصومانه کودک و حیوانات بی آزار، یادآوری کند و به این مفاهیم جان تازه ببخشد. درست است این کتاب به ظاهر برای سنین کودک و نوجوان مناسب به نظر می رسد اما در حقیقت پیام های زیبای کتاب برای بزرگسالان بیشتر مورد نیاز است تا بتوانند به جهان رنگ و روی تازه ای ببخشند و آن را از نو بسازند. سبک نوشتاری این گونه، انتقال مفاهیم را بدون هرگونه غرضی ممکن می سازد.

این کتاب داستان ارتباط، دوستی  و گفتگوی  پسربچه ای پاک است که با حیوانات شکل گرفته است. اسب، روباه و موش حیواناتی هستند که در انتقال مفاهیم به کمک نویسنده، کودک و مخاطب می رسند و درک صحیحی را از موضوعاتی چون دوستی، شجاعت و عشق ورزیدن ایجاد می کنند.

این کتاب ما را به یاد کتاب شازده کوچولو می اندازد هر چند تفاوت های جدی با آن دارد. اثر این کتاب در ذهن خواننده به خاطر کوتاهی متن و استفاده از تصاویر ماندگاری بیشتری دارد و به همین نسبت تأثیرگذارتر خواهد بود. به جرأت می توان گفت پس از اتمام کتاب هوس دوباره خواندن آن برای بارها به سر مخاطب خواهد زد و هیچ  وقت از تکرار آن خسته نخواهد شد.

این اثر که در سال 2019 به عنوان کتاب سال واتر استونز انتخاب شد و به عنوان پرفروش‌ترین کتاب در نیویورک‌تایمز، وال‌استریت ژورنال و یو اس ای تو دی نیز شناخته شد.

«… پسربچه پرسید: ” چه وقتی از همیشه  قدرتمندتر بودی؟”

اسب گفت:” وقتی جرئت کردم ضعف خودم رو نشون بدم.”

“کمک خواستن به معنی تسلیم شدن نیست.”

“کمک خواستن یعنی قبول نکردن تسلیم.”

پسر بچه گفت: ” بعضی وقتا نگران اینم که همتون بفهمین من یه آدم معمولی ام.”

موش کور گفت:”دوست داشتن نیای به این نداره  که تو آدم خارق العاده ای باشن.”