داخلشان دیده می‌شود چون یک‌جور پوست شفافی دارند که می‌شود پشتش را دید. مایع درونشان من را یاد حوضچه‌های کوچولوی بنزین توی جاده‌ها و دایره‌های رنگین داخلشان می‌اندازد. یا یاد وقتی آدامست را باد می‌کنی و بلافاصله نمی‌ترکد و لحظه‌ای کوتاه می‌شود دید که سطحش پر است از رنگ‌های در حال حرکت؛ صورتی و سبز و زرد.فقط اینکه ظاهر بلاچرها شبیه هیچ‌کدام از این چیزها نیست. شبیه هیچ‌چیز دیگری که تا به حال دیده باشم هم نیست.نه به گیاه می‌مانند و نه شبیه درخت‌ها هستند.