ورای خیر و شر

… فیلسوف انسانی که همواره تجربه می کند، می بیند، می شنود، ظن و گمان می برد، امیدوار می شود و امور غیر معمول را از مخیله ی خود می گذراند کسی که مورد آماج تفکراتش قرار می گیرد گویی که از جا و مکان دیگری آمده که مرد رؤیاها و نورهای برق آسایی است که طرفه العینی به مغز او وی
است، خطور می کنند او که خود طوفانی است باردار با رعدهایی نو او که خود بخت برگشته ای است که اطراف او همیشه پر از حرف و حدیث است و همیشه امور مبهمی جاری است افسوس و صد افسوس که فیلسوف فردی است که اغلب از خود گریزان و ترسان است اما کنجکاوی او سبب می شود که وی دوباره به خویشتن خویش باز آید.