مارک منسون می‌گوید: «چه متوجه باشید چه نباشید، شما همیشه در حال اهمیت دادن به چیزی هستید. پختگی، زمانی رخ می‌دهد که فرد می‌آموزد تنها به چیزهایی اهمیت دهد که ارزشمند هستند.»

 این کتاب نثر زیبا و دلنشینی دارد و خواننده را از همان سطر اول جذب می‌کند. خواندن این کتاب برای همه‌ی افراد مفید است؛ زیرا همه‌ی ما روزانه با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنیم که شاید با کمی تغییر نگرش بتوان از آن‌ها گذشت. ‌

کتاب هنر ظریف بی‌خیالی نوشته‌ی مارک منسون برای نخستین بار در سال 2016 منتشر شد. این کتاب بلافاصله بعد از انتشارش در فهرست کتاب‌های پرفروش قرار گرفت و به بیش از بیست زبان دنیا ترجمه شد. این کتاب در دسته‌ی کتاب‌های خودیاری و روانشناسی شناخته می‌شود. مارک منسون در این کتاب از موضوع جدیدی صحبت نکرده، بلکه فقط زاویه دید خود را نسبت مسائل کنونی تغییر داده است. او عمیقا به رنج انسان‌ها اندیشیده است وآن را دوست و هم‌نشین قدیمی انسان می‌داند. مارک منسون معتقد شکل رنج در طول سال‌ها تغییر کرده است. رنج انسان امروزی، تلاش بی‌پایان آنها برای به دست آوردن محبوبیت بیشتر، موقعیت شغلی بهتر، شادکامی و ثروت است. او در کتاب خود توجه بیش از حد به نداشته‌ها را به چالش کشیده است و کلید شادی واقعی را اهمیت دادن به چیزهای کمتر می‌داند. چیزهای کمتر در دایره‌ی واژگان او به معنای چیزهای واقعی و در دسترس است.

مارک منسون برای آن‌که سخنانش قابل فهم‌تر باشند، هر فصلش را با داستانی از یک چهره‌ی مشهور آغاز می‌کند و با روایت داستان زندگی آن شخص، موضوع آن فصل را شرح می‌دهد. مارک منسون معتقد است: «بزرگترین مشکل انسان امروزی را خوشبختی می‌داند. خوشبختی یک معادله‌ی حل نشدنی در زندگی به شمار می‌آید و غم بخش جدانشدنی ذات آن است.»

از متن کتاب :

سرمایه گذاری افراطی بر عواطف به این دلیل ناکام می‌ماند که عواطف هرگز دوامی ندارند. هر آنچه امروز ما را خوشحال می‌کند، فردا خوشحالمان نخواهد کرد، زیرا بیولوژی ما هميشه به چیزهای بیشتری نیاز دارد. تمرکز بر کسب خوشحالی به گونه‌ی اجتناب ناپذیری به جستجوی پایان ناپذیر«چیزی دیگر» -یک خانه جدید، یک رابطه تازه، فرزندی دیگر و ازدیاد حقوق- منتهی می‌شود. و به رغم همه زحمات و تلاش هایمان، در انتها احساسی مشابه نقطه شروعمان خواهیم داشت: آنچه داریم ناکافی است.

روان شناسان گاهی این مفهوم را «تردمیل شادی» می‌خوانند: این ایده که ما هميشه سخت تلاش می‌کنیم تا شرایط زندگی‌مان را عوض کنیم، اما عملاً تفاوت زیادی احساس نمی‌کنیم.