«نیم دانگ پیونگ یانگ» یکی از سفرنامه های جذابی است که به قلم نویسنده توانا « رضا امیرخانی» در سفر به کره شمالی نوشته شده است و می توان گفت با ویژگی هایی  که دارد می توان آن را به راحتی از سفرنامه های مشابه متمایز دانست. اولین امتیاز این سفرنامه قلم روان، شوخ و محکم نویسنده است که توانسته وقایع را بدون سردرگمی خواننده با بیانی شیرین و خستگی گریز به مخاطب انتقال دهد؛ علاوه بر این که امیرخانی سعی کرده است بدون هر قضاوتی به کره شمالی رفته و به دور از هر شایعه ای مشاهدات خود را بیان کند. او برای دست یافتن به یک مشاهده بی غرضانه سعی نموده مدت ها ذهن خود را خالی از هر خبر و تصویری در مورد کره شمالی کرده و بدون پیش زمینه به آن جا سفر کند. این کتاب در حالی به دست مخاطب می رسد که وضعیت کره شمالی از دیدگاه فراریان آن کشور و نویسندگان کشورهای غربی رنگ سیاه دارد و نظام حاکم بر آن وضعیت را  سفید و خوب اعلام می کند. پس از مطالعه این کتاب ما با حقایق تازه با کشور کره آشنا می شویم و حتماً نظر متفاوتی را تجربه خواهیم کرد.

رضا امیرخانی که چندبار تلاشش برای سفر به کشور کره بی نتیجه مانده است در یک پیشنهاد غیر منتظره به آرزوی خود دست می یابد و در ماه مبارک رمضان سفر خود را به پیشنهاد دوست نزدیکش شروع می کند.

ثبت تصاویر به همراه مشاهدات دقیق نویسنده توانسته این سفرنامه را مستند و قابل اعتماد جلو دهد و خستگی بصری خواننده کم نماید.

« صبحانه به­ترین وقت است که آدمی زاد با ساکنان هتل آشنا شود. زودتر راه می افتم و می روم در سالن صبحانه. مأمور پذیرایی ما  که دختری است با لباس سنتی کره شمالی و دی­شب هم سرشام دیده بودیم­ش جلو می پرد و من را مثل مرغ، “جا،جا” می کند در اتاق مخصوص مان. تمام لیوان ها و بشقاب ها و کارد چنگال ها مرتب روی میز است….»