نماد در عرصه توحید راه به حقیقت می برد و اسطوره که سراب است در دامن شرک به گزاف داعیه حقیقت دارد. اساطیر که از آغاز مرده اند با ارائه دروغین حقیقت رنگ زندگی را می نمایند و روزگار آنها از آنگاه آغاز می شود که راه حقیقت متروک شود و آنگاه به انجام می رسد که نه راهیی به حقیقت باشد و نه یادی از آن.

عرفان نظری علمی است که با نظر در وجهه نمادین اشیاء، ضمن آن که برخلاف دیگر علوم تمام آفرینش را صحنه تحقیق خود قرار می دهد، درتمام مسائل به بحث و کاوش پیرامون مقامات کشف و شهود – که همان مراتب ظهور و نمود است – می پردازد؛ از این رو هیچ علمی را نمی توان یافت که چون عرفان به بحث از حقایق نمادین اشیاء بپردازد.

کتاب حاضر به بررسی دو مفهوم نماد و اسطوره می پردازد.
برخی از فصول این کتاب عبارت اند از: تعریف لغوی نماد، نماد در عرفان نظری، نماد در مسائل فلسفی، وثنیت و جعل اساطیر، زوال اساطیر و توغل در کثرت و … .