محمدرضا سرشار در کتاب «نردبان جهان» از پدربزرگش سخن می‌گوید که از مال دنیا جز یک صندوقچه قدیمی پر از کتاب‌های کهنه و تاریخی چیزی از خودش باقی نگذاشته است، اما آن صندوقچه هم به فراموشخانه زیرزمین سپرده شده و با گذشت پنج-شش سال از مرگ او، تصویر پدربزرگ نیز اندک‌اندک در حافظه‌اش کمرنگ و کدر و از صفحه خاطرش پاک شده است. تا این‌که سال‌ها بعد، شبی پدربزرگش را در خواب دیده که گویی دلگیر است و پشت به او کرده و به سوی زیر زمین خانه رفته است، چند روز بعد او معمای خواب را حل کرده و به کمک مادر و برادرش، صندوق کوچک و سنگین پدربزرگ را از زیرزمین به حیاط آورده است. در میان کتاب‌های قدیمی، نسخه‌ای کوچک و خطی دارد که جلد هم ندارد و شیرازه‌اش از هم گسیخته است. ورق‌های کاهی آن هم کاملا زرد و پوسیده شده و به نظر می رسد که در آستانه از هم پاشیدن است. او زمانی که برای اولین بار آن کتاب را می‌خواند، نتیجه می‌گیرد که داستان آن با وجود زبان اندکی کهنه اش داستان همیشه تاریخ است، زمان و مکان نمی‌شناسد و همواره تازه، زنده و تاثیرگذار است. بعد به این فکر می‌افتد که خواندن این داستان برای نوجوانان، لازم است زیرا در این کتاب از قصه آفرینش سخن می‌گوید و قصه به وجود آمدن آب، زمین، کوه، حیوان‌، انسان و… را برای نوجوانان شرح می‌دهد و به آن‌ها نشان می‌دهد که خداوند بر همه موجودات هستی چیرگی دارد. «نردبان جهان» داستانی اسطوره‌ای است بر مبنای حدیثی از حضرت محمد(ص) که برای دانش‌آموزان دوره راهنمایی تحصیلی به رشته تحریر درآمده است. پیشتر این کتاب با تصویرگری پرویز محلاتی منتشر شده بود، اما در ادامه اجرای طرح تجمیع و انتشار آثار نویسندگان پیشکسوت شاخص توسط انتشارات سوره مهر، با تصویر دو رنگ از منصوره محمدی روانه بازار کتاب شده است. جمع شمارگان چاپ‌های قبلی آن هم به 75 هزار نسخه می‌رسد. دریافت عمیق و دقیق سرشار از متون دینی، باعث شده است که در بیان این داستان، موفق و توانمند عمل کند و از حدیثی کهن، روایتی امروزین به دست دهد. تصویرگری متناسب منصوره محمدی نیز به این فرآیند کمک کرده است تا «نردبان جهان» به اثری دلچسب و چشم‌نواز بدل شود.