پيش از عرضه‌ى متن كامل كتاب نبرد من[1] آدولف هيتلر، وظيفه‌ى خود مى‌دانم توجهخوانندگان را به برخى واقعيت‌هاى تاريخى جلب كنم كه خواننده‌ى كتاب براى داورى منصفانه درباره‌ى آنچه در اين كتاب فوق‌العاده آمده بايد در مدّ نظر داشته باشد

پاره‌ى نخست اين كتاب زمانى نوشته شد كه نويسنده در دژى نظامى در باواريا زندانى بود. او چگونه راهى آن دژ شد و به چه دليل؟ پاسخ به پرسش مهم است، زيرا اين كتاب با رويدادهايى سروكار دارد كه نويسنده را دچار اين گرفتارى كرد و به اين دليل كه نويسنده زير فشارهاى عاطفى ناشى از وقايع تاريخى روزگار خود اين كتاب را نوشته است. آن زمان، دوره‌ى خوارى و تحقير آلمان، و تا حدودى ادامه‌ى رويدادهايى بود كه كمابيش در يك قرن گذشته رخ داده بود؛ اين دوره از هنگامى آغاز مى‌شود كه ناپلئون امپراتورى كهن آلمان را تكه‌پاره كرد و سربازان فرانسوى تقريبآ سراسر آلمان را به اشغال درآوردند

در آغاز 1923، فرانسه به آلمان يورش برد، منطقه‌ى روهر را اشغال كرد و چند شهر آلمان را در منطقه‌ى راين به تصرف درآورد.

نتوانستند از كشور خود دفاع كنند، زيرا مطابق معاهده‌ى ورساى خلع سلاح شده بودند. فرانسه، براى سخت كردن اوضاع مصيبت‌بار آلمان، و هول‌آور ساختن آينده‌ى اين كشور، تبليغات شديدى براى جدا كردن منطقه‌ى راين از جمهورى آلمان و تأسيس منطقه‌ى مستقل راين به راه انداخت.

پول‌هاى كلانى براى چرب كردن سبيل آشوبگران به منظور انجام اين كار سرازير شد و پاره‌اى از عناصر نفوذى آلمانى با پول‌هاى متجاوزان فعال شدند.

جنبش جدايى‌خواهى در منطقه‌ى راين تا آن‌جا پيش رفت كه برخى از سياستمداران برجسته‌ى آلمانى هواخواه و حامى آن شدند، و اين نظر را طرح كردند كه اگر اين منطقه تسليم گردد، جمهورى آلمان مى‌تواند از فرانسه غرامت بگيرد. ولى در باواريا جنبش از اين هم فراتر رفت.