دون بِنِدِتوی پیر روی لبه‌‌‌‌‌ی دیوار کوتاه باغ زیر سایه‌‌‌‌‌ی درخت سرو نشسته بود و مشغول خواندن کتاب دعایش بود. سایه‌‌‌‌‌ی درخت سرو روی این دیوار کوتاه، که حکم نیمکت را برای او داشت، با سیاهی عبایش ادغام شده بود. کمی عقب‌‌‌‌‌تر، بین بوته‌‌‌‌‌های رزماری و پرچین شمشادها، خواهرش، مارتا، پشت چرخ بافندگی نشسته بود. او میل بافتنی‌‌‌‌‌ها را هماهنگ با صدای پدال چرخ به چپ و راست حرکت می‌‌‌‌‌داد و تاروپود قرمز و مشکی کاموا در هم می‌‌‌‌‌تنید.
صدای توقف درشکه‌‌‌‌‌ای به گوش رسید. خواهر کشیش، دست از کار کشید و با تشویشی که در پس چهره‌‌‌‌‌اش نمایان بود به پایین تپه نگاه کرد. ارابه‌‌‌‌‌ی یک کشاورز بود که گاو نر آن را می‌‌‌‌‌کشید. ناامیدانه بافتن را از سر گرفت.