این کتاب گزیده ای تاریخی از نوشته‌های واتسلاف هاول حاصل بیست و پنج سال مشاهدات و تأملات اوست که خواندن آنها سیر تکامل و تحول فکری این نویسنده و سیاستمدار بزرگ را به ما نشان می‌دهد: از نمایشنامه نویسی کم‌ و بیش شناخته‌شده، که شجاعانه زبان به انتقاد از رهبران چکسلواکی می‌گشود، تا انتخابش به مقام ریاست‌جمهوری که در نخستین سخنرانی خطاب به شهروندان جامعهٔ خود گفت: «گمان نمی‌کنم مرا به این منصب خوانده باشید تا من هم به شما دروغ بگویم.» بعضی از نوشته‌های این مجموعه، مثل «دکتر هوساک عزیز»، به دلیل تأثیر سرنوشت‌سازی که بر نسلی از دگراندیشان و روشنفکران اروپای شرقی داشته‌اند حالا دیگر جایگاهی تقریباً افسانه‌ای پیدا کرده‌اند. اما تمام این نوشته‌ها درمجموع مظهر شور و حرارت فکری او، و اعتقاد راسخ اخلاقی و تسلیم‌ناپذیری و فصاحت بی‌تکلفش در نوشتار هستند و متون مهمی در ادبیات وجدانی در جهان امروز محسوب می‌شوند.

متونی که به‌رغم گذشته چند دهه از انتشارشان همچنان وجدان‌ جوامع دور و نزدیک بشری را به درک و دریافتِ حقایقِ خود فرامی‌خوانند. نامه‌هایی، شاید به آدرس همهٔ شهروندان و جوامع در همهٔ دوران‌های پیش رو.