اخبار از آینده، آن هم درباره تحولی عظیم و خونین که به نوعی منجر به برقراری دولتی جدید بشود (ملاحم جمع ملحمه به معنای جنگ و کشتار)، یا نوعی آشوب سیاسی فراگیر (فتن جمع فتنه)، منازعات گسترده میان دولت ها، خونریزی های گسترده، ظهور چهره های خشن یا مصلح، همه از مسائلی است که در دل اخبار ملاحم و فتن و در میان انبوه پیشگویی ها وجود دارد. این ادبیات، پدیده ای کهن در آیین زرتشتی و بویژه یهودی و به دنبال آن در مسیحیت است، ادبیاتی که بر محور مسیحا – پادشاهی که به عنوان منجی نجات بخش بنی اسرائیل خواهد بود – شکل گرفته و در یک دوره طولانی، سبب شکل گرفتن همزمان ادبیات پیشگویانه، ظهور، و چگونگی و زمان آن است.