مقدمه ی جنون

از همان زمان که خانه‌ی امیر خسرو حبس شده بودم ترس از جنون مدام با من بود. دکتر شاهین، همان دکتر بی‌اعصابی که وقتی حرف می‌زد دهنش را کج می‌کرد و چشم‌هایش مدام می‌پرید، مثل آن‌که مدام دارد چشمک یواشکی چندش آور می‌زند گفت: ترس از دیوانه‌شدن آغاز دیوانگی‌ست. مقدمه‌ی جنون است، و باز چشمش پرید من حتما دیوانه شده بودم.