در کتاب حاضر، معانی حروف براساس مبانی علمای شیعه توضیح داده شده است.
به عبارت دیگر این اثر، شرح معنای لغوی و اصطلاحی «واژه های فقهی» و صرفی و نحوی است که مورد استفاده طلاب و فقهاست.
در این نوشتار با هدف بالا بردن فهم لفظی و فقهی طلاب حوزه های علمیه، به شرح لغات و ادات صرفی و نحوی و تحلیلی از کاربردهای ادبی این ادات پرداخته شده است. نویسنده ضمن ارایه فهم لفظی و ادبی از این الفاظ به کاربردهای فقهی آن ها در فقه نیز اشاره کرده است و نمونه هایی از استفاده این الفاظ در فتاوای فقهای شیعه و رساله توضیح المسائل ارایه نموده است.
وی بر این باور است عدم فهم دقیق از معانی اصطلاحات و معانی حروف در علم صرف و نحو موجب عدم صدور رای و فتوای فقهی صحیح می شود و هر فقه پژوهی باید اطلاعات کاملی از معانی صرفی و نحوی حروف و استفاده صحیح از آن ها در فقه داشته باشد. در این مجلد حروف باء تا یا مورد بررسی قرار گرفته است.