ما انسان‌ها شاید تنها موجوداتی باشیم که جهان را به کمک داستان درک می‌کنیم. برای ما جهان سرشار از نمادها و رمزهاست که باید با کلمات آن‌ را رمزگشایی کنیم. ما می‌کوشیم حقایق جهان را با خواندن و نوشتن کشف کنیم، پس عجیب نیست که در بیشترِ جوامع انسانی استعاره‌ای یکسان برای بیان رابطۀ انسان با جهان وجود داشته است: جهان همچون کتابی که باید خوانده شود. اما این استعاره، در هر جامعه‌ای، با استعاره‌های دیگری نیز مرتبط شده است. آلبرتو منگوئل، پژوهشگر برجستۀ ادبیات و رمان‌نویس آرژانتینی، در این کتاب سه استعــارۀ اصلــی تاریخ خواندن را بررسی می‌کند: خواننده به‌مثابۀ مسافری که صفحات کتاب جهان را در پی آگاهی و روشنگری می‌جوید؛ خواننده به‌منزلۀ ساکن متکبر برج عاج؛ و خواننده همچون خورۀ بی‏‌خرد کتاب‏‌ها. منگوئل با تسلطــی حیرت‌انگیـز ما را به گشت‌وگذاری میان آثار بزرگ ادبی و شخصیت‌های داستانی، از دُن کیشوت گرفتــه تا مادام بوواری، می‌برد و می‌آموزد که ما در جهانی از کلمات زندگی می‌کنیم و چگونه زندگی خود را بی‌وقفه با کتاب‌ها پیوند می‌زنیم.