فلسفه بر خلاف علم باید بر اساس اصولی باشد که پیش فرض نباشند یعنی اینکه نتوان امر متباین با آن پیش فرض را فرض کرد، می توان در علم یک اصل اساسی را ندیده گرفته و به گونه ی دیگری فرض کرد بدون آن که دیگر قادر به فکر کردن و سخن گفتن نباشید، برای مثال می توان سرعت نور را بالاترین سرعت در دنیا ندانست و یا می توان گفت که این گونه نیست که اگر به هر چیزی نیرویی وارد کنیم آن چیز نیز نیرویی به همان اندازه به ما وارد می کند و این موارد ناشی از تخیلات دانشمند دانسته شود، این کار را به این خاطر می توان انجام داد که این اصول بدیهی نیستند و نیازمند توجیه تجربی می باشند اما درست در همین جا می توان ایستاد و گفت آیا این موارد را می توان در تجربه آزمایش کرد؟