زیدی اسمیت فقط ۲۵ سال داشت که با رمان دندان‌های سفید به قله‌های موفقیت ادبی رسید.
در این نوزده سالی که از آن رمان گذشته، همواره در کانون توجه بوده و نوشته‌هایش با خودش رشد کرده‌اند. جستارهای او شرح این بلوغ است؛ بازنگریِ دائمی زندگی و شیوه‌ی نوشتن و خواندن، کنجکاوانه نگاه‌کردن به هر مرحله از زندگی و بدیهی ندیدنِ باورهای تثبیت‌شده. او در جستارهایش نه در مقام نویسنده‌ای جاافتاده، که در مقام نویسنده‌ی مشتاق یادگیری، یک مادر درگیرِ ادبیات و یک دورگه‌ی بریتانیایی-جاماییکایی از طبقه‌ی متوسط، بلندبلند فکر می‌کند تا تأملاتش به گفت‌وگویی بینجامند و راه‌های تازه‌تری برایش باز کنند. اسمیت به آزادیِ تفکر و لزومِ ‌در خود نماندن معتقد است، و این‌که بی‌ثباتی در نظر نشانه‌ی باور داشتن است؛ باور به این‌که شاید ماجرا فقط این نباشد، که شاید حقیقت در سویه‌ی دیگری از زندگی باشد.

در کتاب ماجرا فقط این نبود سراغ زیدی اسمیت رفتیم که در کارنامه‌ی هنری‌اش رمان‌ها، جستارها و داستان‌کوتاه‌های درخشانی به چشم می‌خورد. او که متولد انگلستان است از سال۲۰۱۰ تا کنون در دانشگاه نیویورک نگارش خلاق تدریس می‌کند. متن‌های کتاب ماجرا فقط این نبود را از دو مجموعه‌جستار موفق زیدی اسمیت بر گزیدیم که در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۸ منتشر شده‌اند. اسمیت به داشتن دقتی منحصربه‌فرد درباره‌ی مسائل شخصی و فرهنگی و مواضع به دور از تعصبش نسبت به نژاد، مذهب و هویت فرهنگی شهرت دارد که فارغ از موضوع جستارهایش، متن‌های او را فهمیدنی و دل‌نشین می‌کند. در بررسی رخدادهای معاصر فرهنگی، اجتماعی و سیاسی همیشه ردپای پررنگی از تجربه‌ی شخصی‌اش به چشم می‌خورد. صمیمیت، صراحت و تیزبینی او در کنار زبان ادبی پرداخت‌شده‌اش، جستارهای او را در اوج ژورنالیسم و جستارنویسی ادبی نشانده. زیدی اسمیت با زبردستی تمام سبکی در جستارنویسی ادبی خلق کرده که هم‌زمان خوشایند و خردمندانه است. به گفته‌ی منتقدان، جستارهای او در زمره‌ی متون ادبی پروپیمان، هوشمندانه و خوش‌نمکی هستند که هم برای نویسنده‌ها و هم برای خواننده‌ها موهبتی کم‌نظیر به شمار می‌آیند. آنچه اسمیت را از بسیاری از نویسندگان موفق متمایز می‌کند، بی‌پروایی و شجاعتش برای تغییر موضع و تغییر نظر است و در بسیاری از نوشته‌هایش روایتی از تجربه‌های شخصی‌اش را با مخاطب در میان می‌گذارد تا به خودش و دیگران یادآوری کند که هیچ ‌وقت برای تغییر عقیده دیر نیست.