اسم من لوتا است، ده ساله و خیلی طبیعی. از پدر، مادر و برادرهایم که خیلی طبیعی ترم، به خاطر همین اصلا نمی فهمم دلیل این اتفاق های عجیب و غریب اخیر چیست. مثلا همینکه سرکلاس آن جمله های خجالت آور روی تخته نوشته شد، یا اینکه غذای مورد علاقه ام یک دفعه مزه ی کلم بروکسل گرفت.
عق!
و آیا این اتفاق ها به فلوت هندی ای که مامان بهم کادو داده ربط دارد؟ تازه من اصلا برای این داستان ها وقت ندارم چون باید حیوان خانگی مورد علاقه ام را پیدا کنم و برایش حسابی نقشه کشیده ام. البته اگر این فلوت فلان فلان شده بگذارد!
تقدیم به همه ی آن هایی که وقتی کتاب را ورق میزنند، میخواهند از خنده ریسه بروند:
مجموعه ی لوتا پیترمن! دختر پردردسر!