کورمک مک کارتی، رمان نویس نمایشنامه نویس و فیلمنامه نویس آمریکایی، ده رمان در سبک های گوتیک جنوبی وسترن و آپوکالیپتی نوشته است که جوایز متعددی را برای او به ارمغان آورده اند از جمله جایزه پولیتزر برای رمان جاده (۲۰۰۶) که معروفترین اثر اوست. از دیگر آثار مهم او میتوان به رمان نصف النهار خون (۱۹۸۵) اشاره کرد که در فهرست صد کتاب برتر مجله ی نیویورک تایمز قرار گرفت و نیز رمان جایی برای پیرمردها نیست هارولدبلوم منتقد سرشناس او را یکی از چهار رمان نویس برتر عصر خویش ارزیابی کرده است، در کنار دن دلیلو ،تامس پینکن و فیلیپ راث.
قطار سانست لیمیتد رمانی ست که در قالب نمایشنامه نوشته شده است و اولین بار در سال ۲۰۰۶ به کارگردانی استفن ولف به روی صحنه رفت. سال ۲۰۱۱ فیلمی هم بر اساس آن ساخته شد به کارگردانی تامی لی جونز که خودش و ساموئل ال. جکسون در آن بازی میکردند.
سفید: (به سردی) من به خدا اعتقاد ندارم میتونی این رو درک کنی؟ اطرافت رو نگاه کن مرد نمیتونی ببینی؟ قیل وقال و هیاهوی اونایی که شکنجه میشن، باید دلپذیرترین صدا به گوش خدا باشه و من از این بحثها بیزارم. داستان یه ملحد دهاتی که به دوش کشیدن رنج و اندوه آدمها به تنهایی باعث زندگی ابدیش شده، در حالی که خودش در وهله ی اول اون رو انکار میکنه اجتماع تو اجتماع رنج و عذابه، و نه چیز دیگه و اگه این رنج به جای اینکه فقط تکرار بشه، روی هم انباشته بشه سنگینیش جهان رو به زمین میزنه و تمام و کمال میکوبه و میسوزونه تا این که خاکستری هم ازش باقی نمونه و عدالت؟ برادری؟ زندگی ابدی؟ خدای من به من مذهبی رو نشون بده که آدم رو برای مرگ آماده کنه برای نیستی.