ما باروضه بزرگ شده ايم وگواه آن دل هايمان است که نام زيباي عشق برآن ها نقش بسته است .نيم نگاهي به صندوقچه جان و دلمان کافي است تاگوهرهاي شب چراغ خاطراتمان را از اين مجالس شور وشعور دگر بار به تماشا بنشينيم.«قصه هاي روضه»روايت اين دلدادگي است…

این کتاب دربردارنده حکایاتی از اصحاب و مجالس روضه خوانی است که شامل سه بخش با عناوین

«خدای تعالی و حضرات مومنین»، «عالمان دینی» و «شهدا، پیرغلامان، هنرمندان و …» است.

کتاب« قصه های روضه» بر مبنای تحقیقات میدانی نوشته شده است . نویسنده برای نگارش این کتاب از منابع دست اول و مهمی همچون لهوف، دانشنامه جهان اسلام،نفس المهموم، وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشیعه،کامل الزیارت،المستدرک علی الصحیحین، مستدرک الوسایل و مستنبط المسائل،دلائل الامامه و قصص و خواطر من اخلاقیات علما الدین استفاده شده است.

از متن كتاب :

عصر عاشورا است.پسرها،دخترها،عروس ها،دامادها و نوه ها دسته جمعی آمده اند تا باز هم پدر برایشان منبر برود و روضه بخواند.با زحمت از جا برمی خیزد،عبا و عمامه اش را می پوشد و ضمن نشستن بر روی صندلی اشک می ریزد و مرثیه می خواند.

اشک از دیدگان همه جاری می شود و عطر یاد و نام امام حسین(ع) آن هم از زبان مرجعی بزرگ و نام آور- همه جا را فرا می گیرد…

مراسم که تمام می شود می گوید:«دعا کنید خدا اسمم را جزو روضه خوان های حضرت بنویسد.»