کتاب قصر به قصر، رمانی نوشته ی لویی فردینان سلین است که نخستین بار در سال 1957 به چاپ رسید. داستان این رمان در آلمان و در اواخر جنگ جهانی دوم می گذرد. نیروهای متفقین کنترل نسبی اوضاع را در دست گرفته اند و اعضای دولت ویشی فرانسه، در قصری با راه های مخفی و مخفیگاه های زیرزمینی فراوان از انظار پنهان شده اند. حدود هزار و چهارصد نفر از مقامات دولتی و همسران، خدمتکاران و محافظان آن ها به همراه خود سلین، همسرش، گربه ی خانگی این زوج و یکی از دوستان او در این قصر حضور دارند و تلاش می کنند تا با وجود تهدیدهایی مرگ بار از زمین و آسمان، از این شرایط باورنکردنی و بسیار سخت، جان سالم به در ببرند.

این کتاب شرح سه دوره «قصرنشینی» سلین است، اول «زیگمارینگن» کاخ دودمان شهریاران نیمه‌افسانه‌ای هوهنتزولرن که منتهی اینک آخرین پناهگاه همه پس‌مانده‌های توفان جنگ دوم جهانی شده است. پایانه‌ای که در آن زندگی هر روزه به ساعت‌ شماری فرا رسیدن به قول سلین، زمان، پخ‌پخ می‌گذرد.

دوره دوم، زندگی زندان و دربه‌دری بدنامی و مطرودی است.

دوره سوم، دوره نهایی، زندگی سال‌های آخر سلین پزشک گوشه‌گرفته، با تک‌و‌توک مریض‌هایی از خود او فقیرتر.

از دیدگاه مجموعه آثار سلین قصر به قصر کتاب به تعبیری پایانی و «حرف آخر» اوست. کتاب پیری سلین است، دوران هم پختگی و هم امیدباختگی، اوج قوام و انسجام زبانی و از سوی دیگر نهایت شکاکی و صراحت نویسنده که در آن‌چه می‌بیند و می‌گوید دیگر هیچ جای مجامله و تعارفی نیست. هر چه هست یقین است، چه ما را خوش بیاید چه نه. قصر به قصر از هر نظر دو کتاب پیشین، یعنی سفر به انتهای شب و مرگ قسطی را کامل می‌کند و با آن‌ها سه شاهکار بنیادین سلین را تشکیل می‌دهد