آیا روانکاوی علم است؟ چگونه روانکاوی کارکرد ذهن را توضیح می دهد؟ سهم فروید به عنوان بنیان گذار این رشته در این زمینه چیست و سایر روانکاوان چه مشاورکتی در پیشرفت آن داشته اند؟ آیا روانکاوی می تواند در کنترل احساسات، اعمال و عکس العمل هایی که به نظر می رسد مدیریت شان از عهده خارج است، به ما کمک کند؟ کتاب حاصر، قدم اولی است برای یافتن پاسخ به این پرسش ها و پرسش های دیگری ناظر بر عواملی که بر زندگی عاطفی ما تاثیر می گذارند. از آن جمله اینکه تجارب دوران کودکی چگونه ناخودآگاه ما را شکل می دهند و این ناخودآگاه به چه میزانی و چگونه ممکن است نقشی تعیین کننده بر رفتار ما در جوانی و بزرگسالی داشته باشد؟