این کتاب قرار نیست دردت را کوچک بشمارد یا اندوهی را که برایش میلیون ها قطره اشک ریخته ای، تحقیر کند. قرار نیست سو استفاده، بی توجهی یا خیانت هایی را که بر سرت آمده است، توجیه کند. قرار نیست شدت احساساتت را انکار کند. قرار نیست ناتوانی ات را در برابر حجم رنج، آشفتگی ات را در برابر خاطرات و تحملت را در برابر بی اعتنایی و بی توجهی دیگران مسخره کند. قرار نیست این جنایات ظالمانه را که در حق تو و عزیزانت انجام شده است، توجیه کند. حتی قرار نیست بگوید هر رابطه ای را می توان اصلاح کرد و تو باید با همه در صلح و آشتی باشی. این طرز فکر نه تنها ناممکن، بلکه ناسالم است. اتفاقا می خواهد بگوید… .