نیچه در این کتاب می‌گوید که جهان مسیحیت، اسیر رفتارها و عملکردهای غلط شده و تحت سلطه‌ی «اخلاقیات برده دارانه» قرار دارد. نیچه با هوشمندی و شوق همیشگی و بی‌مانندش، بعد از ارائه این انتقادات، به سمت طرح فلسفه‌ای می‌رود که زمان حال را در بر می‌گیرد. او نشان‌ می‌دهد که چگونه هر فردی می‌تواند اراده‌ی قدرت خود را بر جهان اطرافش تحمیل کند!