عمارت تالی کمدی رمانتیکی است که شبی را از زندگی دو دلداده مت فریدمن و سالی تالی، به نمایش می گذارد. داستان در قایقخانه ی ویکتوریایی متروکه ای کنار رودخانه ای آرام کمی دورتر از خانه ی تالی ها رخ می دهد؛ سال 1944 است. مت حسابداری اهل سنت لوییس است و آمده تا عشقش را به سالی، دختر دل نازک اما دودل خانواده، بازگو کند. مت کتاب خوان، دانا، کاملا راست گو و به طرز لذت بخشی شوخ است و پاسخ منفی سالی را به این پایه که خانواده اش هرگز به ازدواج آنها راضی نمی شوند نمی پذیرد. او آرام آرام اما فریبنده و سرسخت با گفتن اسرار درونش به آن که دوست می دارد بر استدلال های سالی پیروز می شود و در برابر رازهای درون سالی را در می یابد. او رفته رفته سالی را به امکان ساختن عشقی شیرین با یکدیگر آگاه می کند تا در پایان نمایش آشکار می شود که آنها دو روح اند در یک بدن و اینکه واقعا همدیگر را بازیافته اند – دو «مرغ عشق وارفته» که ما در یگانگی شان دوستی ای به نهایت نادر در روابط انسانی می بینیم.
عمارت تالی یکی از سه گانه ی تالی از لنفورد ویلسون است که برایش جایزه ی پولیتزر سال 1980 را به ارمغان آورد. علاوه بر این، ویلسون سه بار نامزد جایزه ی تونی شده و پنج بار جایزه ی آبی را برده است.