رمان «عقاب های تپه ۶۰»، داستانی است تلفیق یافته از حداقل دوگونه از این نوع داستان نویسی. داستان نویسی متعقد به بازگویی ایثارگرانه از جنگ و در عین حال صاحب تفکری که هرگز رشادت شکل گرفته در جنگ را عاملی برای تأیید آن نمی داند.

داستان این رمان با محوریت تپه ای شکل می گیرد که کمی جلوتر از خط مقدم نبرد واقع شده و در تسخیر عراقی هاست. از سویی قهرمان و راوی داستان، احمد که رزمنده نوجوان و ایرانی است در سودای نبرد و مواجهه با این مانع نظامی است و از سوی دیگر عقاب های ساکن تپه که یکی از نمادهای برجسته ادبیات داستانی دفاع مقدس به شمار می روند و آمد و شد روزانه آنها به لانه ها و نیز بر فراز سنگرهای نیروهای ایرانی ذهن او را به خود جلب کرده است. داستان در چنین فضایی شرح مواجهه این نوجوان با جنگ و نبرد اوست.