«عزیز جهان» قبل از آنکه یک زندگی نامه باشد، بیان هنرمندانه­ای است که به صورت رمان مخاطب را به خود جذب می­کند. در این کتاب الگوی داستان، یک زندگی واقعی و عینی، و نشان دهنده تلاش­ها، مهربانی­ها و پیروزی­های شخصیت کتاب است. نویسنده کتاب « اکبر صحرایی» این کتاب را یک زندگی­نامه داستانی می­داند که به داستان زندگی پرفسور عزیزالله خضری متخصص اورلوژی از مفاخر پزشکی استان فارس و ایران می­پردازد. داستان از سال 1306 یعنی دوره رضاشاه شروع شده و با ترور شهید فقیهی در مقابل بیمارستان سعدی در سال 1362 پایان می­یابد. در این کتاب ضمن آشنایی با خانم دکتر جهان توکلی متخصص بیهوشی، همسر پرفسور خضری، به عمق داستان زندگی یک مرد واقعی نفوذ می­کنیم؛ مردی که می­توانست در بهترین شرایط زندگی کند اما تلاش برای بهبود زندگی مردمان رنج کشیده و روستایی او را از این کار برحذر داشت. داستان ایثار دکتر خضری و همسرش مخاطب را غرق لذت کرده و از قبول نکردن زندگی پیشنهاد شده در انگلستان در مقابل عرق ریختن در بندرلنگه و مناطق محروم جنوب، هر خواننده­ای را متعجب و حیرت­زده می­کند.

نویسنده داستان را حاصل بیش از هشت جلسۀ 38 ساعته مصاحبه با شخصیت اصلی داستان و مطالعه در مطبوعات برای باخبر شدن از وقایع مکانی داستان، می­داند. برای ارزش­گذاری محتوایی این کتاب لازم است بدانیم عبدالعزیز که اهل سنت است بیشتر از پانزده هزار عملیات جراحی رایگان انجام داده و در شهر شیراز و اطراف آن شناخته شده است.

« … نیمه شب برفی، سعید کمک کرد  و برادرم  را کول کردیم و از خانه بیرون آمدیم. خیابان خلوت بود. درختان، بام­ها و ماشین­هایی پراکنده کنار خیابان  و بالاخره انبوه سیم­های تلفن هندلی بالای سرمان، که همه به مرکز مخابرات اصفهان ختم می­شد، لباس سفید برف پوشیده بودند…

هرچه چشم انداختیم ماشین و وسیله­ای  ندیدیم و محمود هم روی پشتم درد می­کشید و ناله می­کرد… دل به دریا زدم وخودم را انداختم جلوی ماشین سواری. ماشین به ناچار ترمز کرد…»