پدیدۀ داعش تا کنون سوژه بسیاری از نوشته­ های پُرمخاطب در جهان بوده است. از اخبار و گزارش گرفته تا سفرنامه و خاطرات و رمان. اما کتاب «عاشق داعشی من» شکل متفاوتی از یک قصه است؛  قصه عاشقانه­ ای که در دل فضای ضد عشق رخ می­دهد. دنیای این داستان آمیخته­ ای از فضای وحشت و عشق است. چیزی شبیه قهوه تلخ در جدال با یک حبه قند در دهان. این کتاب رگه­ هایی روشنی از نور را در داخل تاریکی مطلق داعش به ما نشان می ­دهد، شکل تازه­ ای از روابطی که می­تواند در تاریک­ترین نقطه جهان رخ دهد.

هیجان داستان درگریز دو عشق رؤیایی از خفقان سیاه داعش شکل می­ گیرد. درست جایی که مخاطب منتظر رایحه عشق است، وحشت از راه می­رسد و جایی که ترس همه چیز را در خود فروبرده عشق سرک می ­کشد. این نوع روایت توانسته «عاشق داعشی من» را برجسته کرده و مخاطب نتواند بدون ترک کتاب از جا برخیزد. «هاجر عبدالصمد» با نگاه زنانه خود توانسته به خوبی از پس هم رنگ کردن قهرمان، محیط و مخاطب برآید و این توفیق در ترجمه روان «مهدیه داودی» به تکامل رسیده است.

داستان کتاب حول « لیلی» دختر مطلقه ­ای می ­چرخد که روح عاشق پیشه­ اش در ازدواج با «محمود» سرکوب شده و باید تن به ازدواجی بدهد که خانواده ­اش تعیین می­کند. اما «لیلی» که هیچ وقت نمی ­تواند به هیچ مرد و عشقی اعتماد کند، با توجه به فضای شکننده اطراف، مهارت ­های شغلی و موقعیت پدرش، جذب داعش می ­شود که این خود آغاز داستان پُرهیجان دیگری است.

« حتماً این همه آشفتگی لیلی  به خاطر این است که بلایی که سر دوستش آمده را فهمیده، عمر قبلاً هم از این قصه­ های تلخ شنیده بود…

حالا هم نباید کسی او را در اتاق من ببیند و الا برایش داستان درست می­شود. عمر اولش فکر کرد لیلی را بلند کند و به اتاقش ببرد، اما فکر کرد مبادا کسی او را ببیند، بعد از این همه   فکر، روی مبل راحتی خوابید.

صبح شد، لیلی وقتی بیدار شد و خودش را توی تخت عمر دید و او را روی کاناپه، دوباره ترسید،…»