خاطرات بهروز بیات برگ‏‌هایی از زندگی یک جانباز شیمیایی را در تاریخ معاصر روشن می‏‌کند، برخلاف آنچه برخی از مردم فکر می‏‌کنند که جانبازان در رفاه و آسایش به سر می‌برند، بی‏ آنکه بدانند چه مشکلاتی در سر راهشان بوده و هست.

کتاب «صد و هشتاد و هفت» بر اساس واقعیت نوشته شده و یک مستند شفاهی هست. اهدای بخشی از ریه برای تحقیق و درمان مصدومان شیمیایی از ویژگی منحصر به فرد بهروز بیات است که در کتاب به خوبی به آن پرداخت شده است. عنوان صد و هشتاد و هفت تعداد مدال‎های افتخاری است که بر سینه‌ی راوی نقش بسته است برای پایان بخشیدن به درد هزاران نفر که تا قبل از او به واسطه‎ی روشن نشدن بیماری‎شان سردرگم بودند.