شعب الایمان، نوشته ابی بکر احمد بن حسین بیهقی کتابی است در اخلاق و بیان شعب و شاخه های ایمان که در سده پنجم هجری نگاشته شده است. آن طور که نویسنده میگوید، مبنای نوشتن کتاب حدیثی نبوی است مبنی بر اینکه ایمان هفتادوچند شعبه دارد. کتاب از اهم منابع اسلامی در اخلاق و ایمان شمرده شده است و علاوه بر آن از منابع مهم حدیث است و نویسنده اسناد و راویان احادیث را نیز ارائه کرده است. به دلیل اهمیت متن، چندین تلخیص از آن صورت گرفته است.
کتابی که در دست دارید مختصر دانشمندی است به نام سراج الدین ابوحفص عمر قزوینی (متوفا به 750 هجری) که دانشمندی دیگر به نام محمد ایجی آن را به فارسی برگردانده است.
مصحح کتاب، سید جلیل ساغروانیان، در ذکر انگیزه خود از پرداختن به این کار می گوید که ضرورت کار تصحیح این کتاب به توصیه مصحح بنام نجیب مایل هروی بر وی روشن شده و بدان اقدام کرده است.
ساغروانیان در مقدمه عالمانه ای که بر کتاب نوشته است شیوه کار تصحیح و ویژگی های نسخ را به دقت توضیح داده است؛ به نحوی که خواننده به طور ضمنی بر جزئیاتی از تاریخ و تطور نسخ نیز آگاه خواهد شد. آوردن شرح احوال و تراجم نویسنده و تلخیصگران و مصححان و منتقدان و شارحان بر غنای کتاب افزوده است.