می دانم سخت است آدم خودش را باور داشته باشد. راستش گاهی باور داشتن اژدها و جادوگرانی که ممکن است هرگز آن ها را نبینم راحت تر است . شاید برای آدم هایی مثل من و تو ، همین جادو برای لرزندان قلبمان کافی باشد که در شبی سیاه ، نهنگ های نقره ای به سطح آب بیایند و اژدهایی دریایی در اعماق اقیانوس چرخ بزند و ماه بزرگ وسط آسمان بدرخشد و دیوهای سنگی در ساحل صف بکشند ، اما در قلمروهای مرموز ، جادوی عمیق تر و ناشناخته تری وجود دارد .
در شبی سیاه و جادویی ، همه در انتظار ققنوس ، خردمند ترین صاحب جادوها ، هستند تا از دل جنگل ها شبگون برخیزد .
نفس ها تنگ می شود ، اما خبری از ققنوس نیست و در عوض ، هارپی هیولا شکل رشت و ترسناکی با بال های سیاه قصد دارد جادوی قلمروهای ناپیدا را بدزد . اما ” اسماج” یازده ساله ی خیال باف و ناامیدی است که مدت هاست پذیرفته تنها و به دردنخور است.
آیا اسماج می تواند با ایمان به قدرت هایش ورق این جادو را برگرداند ؟
شبگون بی شک شما را مجاب می کند تا به خودتان و قدرت های درونتان ایمان داشته باشید .
ایمان به قدرت درون ، یعنی درک شجاعت حقیقی .