خطبۀ منا را امام‌حسین (علیه‌السّلام) در سال ۵۸هجری قمری؛ یعنی دو سال پیش از قیام خویش در سرزمین منا و در حضور حدود ۱۰۰۰ نفر از صحابه و تابعین پیغمبراکرم (صل الله علیه و آله و سلم) بیان فرمودند. شرح این خطبه توسط حضرت آیت‌الله العظمی حاج‌آقا مجتبی تهرانی (رحمهالله علیه) در ادامۀ بحث ایشان پیرامون هدف‌دار بودن قیام امام‌حسین (علیه‌السّلام) صورت گرفته است. این خطبۀ شریف سه بخش مهم دارد که هم از طرفی مبیّن نگاه اعتقادی صحیح است و هم از سویی نگرش سیاسی درست و دقیق را نشان می‌دهد.

آنچه در تحولات دنیا و فضای سیاسی وظیفۀ مردم است، در این خطبۀ شریف تبیین شده است. از طرفی هم آنچه بر گردن خواص جامعه است، بیان گردیده است. شرح بی‌نظیر معظم‌له (رحمهالله علیه) بر این خطبه، موجب شده که مباحث کاملاً نسبت‌به شرایط امروز روشن شود. به جرئت می‌توان این کتاب را یک نقشۀ راه مبتنی بر معارف دینی در عرصۀ سیاسی نامید.

سوالات مطرح در کتاب:

در جامعه اسلامی ارکان حکومت چیست؟

وضعیت کوفه، عراق و شام در زمان امام‌حسین (علیه‌السّلام) چگونه بود؟

امام‌حسین (علیه‌السّلام) چه هدفی از قیام داشتند؟

قصد معاویه از حکومت چه بود؟

معاویه چه بخشنامه‌هایی علیه دین صادر کرد؟

چرا امام‌حسین (علیه‌السّلام) در ابتدای خطبه به بیان فضایل امام‌علی (علیه‌السّلام) می‌پردازد؟

مخاطبان خطبۀ امام‌حسین (علیه‌السّلام) در منا چه کسانی هستند؟

حفظ ظواهر در حکومت اسلامی چه لزومی دارد؟

حکومت ظالم چه تاثیری بر اجتماع دارد؟