«ماسیمو پیلیوچی» استاد فلسفه‌ی دانشگاه نیویورک است. او سه دکترای مختلف دارد: دکترای ژنتیک، دکترای زیست‌شناسی و دکترای فلسفه‌ی علم. پیلیوچی به عنوان یک فیلسوف به نظریه‌ی تکامل و رابطه‌ی علم و فلسفه و دین علاقه‌مند است. در این کتاب، کار اصلی و هدایت نویسندگان، برعهده‌ی پیلیوچی بوده است و دو استاد فلسفه‌ی دیگر او را در طراحی محتوایی و ویرایش مقالات همراهی کرده‌اند: «اسکای سی. کلیری» که در فلسفه‌ی اگزیستانسیالیسم چهره‌ی شاخصی است و «دنیل ای. کافمن»، استاد فلسفه‌ی دانشگاه میسوری.
این سه استاد، برای نگارش «سفر به اعماق فلسفه»، از چهره‌های سرشناس مکاتب مختلف استفاده کرده‌اند که این یکی از ویژگی‌های متمایزکننده‌ی کتاب از کتاب‌های جریان‌شناسی مشابه است. به عبارتی، هر یک از جریان‌ها و مکاتب مهم فلسفی را متخصص همان حوزه به شکلی کاملاً روشن و نظام‌مند معرفی کرده و سرویراستاران، فقط درباره‌ی مکتبی نوشته‌اند که حوزه‌ی تخصصی‌شان بوده است.

به جز این ویژگی، هدف سرویراستاران کتاب، صرفاً توضیح جریانات فلسفی به صورت محض و تاریخ‌محور نبوده است، بلکه آن‌ها تلاش دارند راهنمایی عملی و قابل استفاده برای زندگی به ما ارایه دهند. به گونه‌ای که با مطالعه‌ی فصل‌های مختلف کتاب و آشنایی با آن‌چه دیگران می‌گویند، بتوانیم به درک بهتری از اندیشه‌های خود و فلسفه‌ی زندگی‌مان برسیم.
فلسفه‌ی زندگی در ساده‌ترین حالت، چهارچوبی است متشکل از متافیزیک (یعنی شرح چگونگی کارکرد جهان) و اخلاق (به معنای مجموعه قواعدی قابل تعمیم بر تعامل با دیگران). درنتیجه پرسش اصلی این نیست که آیا فلسفه‌ی زندگی دارید یا خیر، بلکه سؤال این‌جاست که اگر این فلسفه مورد بررسی دقیق قرار گیرد، همچنان به کار می‌آید یا خیر؟ یک چنین فلسفه‌ی زندگی را می‌توان فلسفه‌ی خوب نامید؟