همه ما در زندگی اهدافی داریم که مشتاقانه برای رسیدن به آنها تلاش می کنیم اما هرچه زمان می گذرد اشتیاق و هیجان و تمرکز خود را نسبت به آن از دست می دهیم هر یک از ما می توانیم شجاعانه و آن طور که لیاقت مان است برای حقوق خود و برای به دست آوردن قدرت تسلط بر خود مبارزه کنیم ما در قبال خودمان مسئولیم چون در غیراین صورت، شخص یا چیز دیگری بر ما تسلط پیدا خواهد کرد فکر می کنید بدون نظم و انضباط تا کجا می توانید پیش بروید موفقیت شما چقدر دوام خواهد داشت یا زیاده روی در هر فضیلتی، پس از چه مدت آن را به رذیلت تبدیل می کند؟ درعین حال برخی از ما پس از دستیابی به موفقیت خود کنترلی لازم برای حفظ و پیشبرد آن را نداریم مشکل اینجاست که اغلب ما مهارت انضباط فردی را نادیده می گیریم مهارتی که اهدافمان را تحقق می بخشد و سرنوشت ما را می سازد. حال مسئله این است همواره یکسان بودن… یا رشد کردن؟