آیزایا برلین یکی از مهم‌ترین فیلسوفان قرن بیستم بود – یک فعال روشنفکر که در دفاع از ارزش‌های در معرض خطر آزادی فردی و کثرت اخلاقی و سیاسی، دانش و فصاحت گسترده‌ای را به کار برد. او در کتاب «الوار کج بشریت» پیوندهای بین ایده‌های گذشته و فاجعه‌های اجتماعی و سیاسی زمان خودمان را آشکار می‌کند: بین باور افلاطونی به حقیقت مطلق و فریب استبداد. بین ایدئولوگ ارتجاعی قرن هجدهم ژوزف دو ماستر و فاشیسم قرن بیستم. بین رمانتیسم شیلر و بایرون و ناسیونالیسم ستیزه جویانه – و گاه نسل کشی – که جهان مدرن را متشنج می کند.
آیزایا برلین عضو کالج آل سولز آکسفورد بود. او به عنوان مقاله‌نویس و نویسنده کتاب‌های بسیاری از جمله کارل مارکس، چهار مقاله درباره آزادی و متفکران روسی شهرت داشت. آیزایا برلین یکی از برجسته ترین اندیشمندان و از بزرگ ترین منادیان آزادی قرن ٢٠ است که قوی ترین استدلال ها و هوشمندانه ترین نظریه ها را در دفاع از آزادی فردی و آزادی جوامع و همین طور انواع کثرت گرایی (سیاسی و فرهنگی) عنوان کرده و زیباترین و پرمعناترین رساله ها را درباره تاریخ اندیشه ها نوشته است. برخی از نوشته های او شهرتی اسطوره ای پیدا کرده اند. او نوشته های بسیار و پراکنده ای از خود به جا گذاشته است. “برلین” در سال ١٩٠٩ در شهر ریگا پایتخت لتونی به دنیا آمد. شش ساله بود که خانواده اش به روسیه رفتند. او در سال ١٩١٧ در پتروگراد شاهد انقلاب های سوسیال دموکراتیک و بلشویکی بود که بر اندیشه هایش تأثیری عمیق بر جا گذاشت. در سال ١٩٢١ خانواده اش به انگلستان مهاجرت کردند. او پس از به پایان رساندن تحصیلات دبیرستانی سرانجام به دانشگاه آکسفورد راه یافت.