اروپای شرقی و ادبیاتش همیشه خاص است و جذاب و البته مهجور. آنقدر که از نویسندگان مشهور اروپای غربی میدانیم، از بزرگان اروپای شرقی – به استثنای زعمای شوروی سابق – چیزی نمی دانیم؛ خاصه کشورهایی مانند مولداوی که نویسندگانش در رقابت با دیگر نویسندگان اروپایی، شانس کمتری برای دیده شدن آثارشان داشته اند. ولادیمیر لورچنکوف یکی از مشهورترین نویسندگان مولداوی است که در کتاب رویای ایتالیایی کوشیده است در قالب طنزی گزنده و تلخ، کاستی های روستاییانی را روایت کند که در پی یافتن کار و لقمه نانی راهی ایتالیا می شوند. خواندن این کتاب کم نظیر به خواننده نشان می دهد که کشورهای اروپای شرقی از جمله مولداوی با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنند.
کتاب “رویای ایتالیایی” در عین حال که کتاب بسیار خنده داری است ، کتابی بسیار ناراحت کننده نیز است. “ولادیمیر لورچنکوف” ، نویسنده ی مولداوی ، داستان گروهی از اهالی روستا و تلاش های تراژدی-کمیک آن ها برای مهاجرت به هر قیمتی از فقیرترین کشور اروپا به ایتالیا برای کار را تعریف می کند. هدف “رویای ایتالیایی” ارائه ی پیچیدگی های یک اروپای جدید است؛ جایی که هم پیمانی ها تغییر می کند ، اما خاطرات در جای خود ریشه دارند است. این کتاب حماقت های انسانی در مقیاس کوچک را با مشارکت های استراتژیک برنامه های اتحاد جماهیر شوروی که هنوز سایه ی آن بر بلوک شرق سابق دیده می شود، ادغام می کند.
“ولادیمیر لورچنکوف” به این سوال آزار دهنده می پردازد که وقتی بسیاری از کشورهای طرفدار شوروی / روسیه ، می خواهند نیروی نظامی را به برادران اروپای غربی خود ارتباط دهند ، چه باید کرد؟ مانند بسیاری از طنزپردازان بزرگ از ولتر گرفته تا گوگول تا فونگوت ، لورچنکوف از گروتسک استفاده می کند تا هم ما را وحشت زده کند و هم بخنداند. غالبا داستان های کشورهای فراموش شده مانند مولداوی در دنیای انگلیسی زبان به دست ما نمی رسد. کشوری که 25 درصد از جمعیت آن در خارج از کشور کار می کنند ، جایی که حواله ها تقریبا 40 درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهند ، که در آن سرانه مصرف الکل بالاترین میزان در جهان است و کمترین درآمد سرانه را در کل اروپا دارد . این کشوری است که مطمئنا مشکلات خود را دارد. اما ، همانطور که لورچنکوف به وضوح نشان می دهد ، کشوری است که ساکنان آن به راحتی تسلیم نمی شوند.