جریان یک انتخابات و دو طیف عمدة حاضر درآن با مایه‌هایی از اغراق و طنز. یکی سنتی، مایه‌دار و آخرِ حجره‌داری و بازار و در مقابلش طیفی مدرن، سرمایه‌دار و ختم‌ِ خصوصی سازی و اقتصاد بازار آزاد! خواندنش برای علاقه‌مندان به کار سیاسی و به ویژه سیاسی کاری از نان‌ِ شب واجب‌تر است.

سیاست چهره‌ای عبوس و خشک دارد، اما وقتی در داستانی به طنز گرفته می‌شود، شکل و شمایلش تغییر می‌کند و می‌تواند دستمایه‌ای باشد برای قصه‌ای جذاب و خواندنی؛ این اتفاقی است که در«رنگ زندگی»روی داده است. سیداحمد زرهانی در رمان خود ماجرای زن و شوهری را روایت می‌کند که زن، رویاهای بلندپروازانه‌ای در سر دارد و همسر خود سعید را وادار می‌کند که وارد فضای انتخابات بشود. ایام انتخابات ریاست جمهوری نزدیک است و آقای الکساندری به عنوان نماینده تکنوکرات‌ها با آقای اسکندری به عنوان نماینده طیف سنتی رقابتی سخت را آغاز کرده‌اند. سعید با ترفند‌ها و تردستی‌های زنش منیژه در ستاد هر دو رقیب نفوذ می‌کند؛ البته با دو نوع پوشش و رفتار و گفتار کاملا متفاوت! بعد، منیژه دو تا از دوستانش را وارد ستاد انتخاباتی الکساندری و اسکندری می‌کند که تبلیغات و جنگ روانی به راه بیندازند. اما ربوده شدن دو تن از اعضای ستاد اسکندری به ماجرا ابعاد پیچیده‌ای می‌دهد.
در داستان تمثیلی و طنزآلود زرهانی، بازار شب‌نامه‌ها و تهمت‌ها و ریاکاری هم داغ است وهمه چیز را درهاله‌ای از ابهام فرو برده است. اما پایان «رنگ زندگی» درست خلاف همه پیش‌بینی‌های سعید و مخاطبان است و او با توطئه‌ای غریب از سوی همسرش رو‌به رو می‌شود که تنها باید آن را خواند و از فراست نویسنده در چیدن چنین تمهیدی لذت برد