ژاپنی ها به شدت منتقد فیلم های ژاپنی هستند.
بنابراین، خیلی عجیب نیست که یک خارجی باید مسئول ارسال فیل من به جشنواره ونیز باشد.
همچنین موضوع درمورد باسمه ی چوبی ژاپنی هم صادق بود: اول خارجی ها بودند که به این چیزها علاقه مند شدند و قدرش را دانستند.
ما ژاپنی ها خیلی کم به داشته هایمان فکر میکنیم.در واقع، راشومون آنقدرها هم خوب نبود،فکر نمی کنم.
ولی خب، وقتی عده ای به من گفتند که پذیرش این فیلم از شانس و اقبال من بوده است، این طور جواب دادم که به این دلیل این حرف ها را می زنید که فیلم به هر حال ژاپنی است و در عجبم که چرا ما انقدر کم فیلم به هر حال ژاپنی است و در عجبم که چرا ما انقدر کم به داشته هایمان فکر می کنیم؟ چرا پای فیلم هایمان نمی ایستیم؟
از چی می ترسیم؟