تردید در شناخت از دیگران از ما انسان هایی واقع بین تر می سازد. «راز دختر استیوجابز» خاطره ای است که به داستان می ماند و داستانی است که از دل خاطرات عجیب یک دختر زاییده شده است.
این کتاب به ما نشان می دهد که حس قهرمان پروری در آدم ها به چه اندازه تباه کننده است. شناخت جدید از مردی که نماد موفقیت است و هر سیبی را با تصور او گاز می زنیم ما را در یک سقوط آزاد قرار می دهد و باعث می شود نگاه جدیدی به کامیابی ها و دستاوردهای بشر بیاندازیم و در ارزیابی هایمان تجدید نظر کنیم. تفکیک و نمره دهی به شاخصه های جداگانۀ زندگی، به ما کمک می کند تا هیچ وقت غافلگیر نشده و همیشه منتظر واکنشی جدید از انسان پیچیده باشیم. با این باور که انسان کامل فقط در مدینۀ فاضله یافت می شود کتاب «راز دختر استیو جابز» باورپذیرتر جلوه می کند و رازهای شنیدنی از زندگی استیو جابز را به ما می نمایاند. «لیزا برنان-جابز» دختر استیوجابز است که مدتی زیادی را در انکار پدر سپری کرده و زخم های زیادی را این از این انکار پدر به دل دارد. اگر آزمایش DNA به کمک لیزا نمی آمد شاید هیچ وقت این کتاب شکل نمی گرفت. اثبات پدری جابز برای لیزا فصل تازه ای به حساب می آمد، هرچند که دروازه خوشبختی چندانی را برای او نگشود. لیزا از فراموش شدن روز تولد و پیامک های بی جواب از سوی پدرش دلگیر است، هرچند استیو سعی کرد در روزهای آخر عمر با عذر خواهی، دل دختر فراموش شده اش را به دست آورد.
«ملاقات¬های او در بعد از ظهرهای معمولی شکل می¬گرفت، موتور اتومبیلش، تمام خیابانمان، از جمله درخت شانه ای را مرتعش می کرد و سپس انعکاسش به خانۀ ما و حصارهای چوبی سمت دیگر می رسید و هیجان را با خودش به ارمغان می آورد. پدرم با ماشین پورشه مشکی کروکش می آمد. وقتی توقف می کرد، ماشینش غرشی می کرد و سپس خاموش می شد و حتی از خودِ آرام هم آرام تر می شد، و آن وقت تنها چیزی که به گوش می رسید صدای جیک جیک پرنده ها بود.
من گفتم: “سلام استیو!”
سلام.»