«جامعه» واژهای عربی و تأنیث جامع است و در فرهنگ لغات در معانی گردآورنده، جمع کننده، فراهم آورنده، مجتمع، مردم یک ده در روستا، شهر و کشور، محل تجمع و دانشگاه و غیره به کار رفته است.
جامعه انسانی شامل عده ای، گروهی یا گروه هایی از مردم است که در جایی ساکن هستند و دارای نهادها، سازمان ها، تأسیسات خاص اجتماعی، مقررات و قواعد، اعتقادات و ارزش ها و نیز روابطی هستند که امور و مسائل مشترک دارند، هدف یا هدف هایی را تعقیب می کنند و مشارکتشان ارادی و آگاهانه است و ارتباطات آنان منشاء همه نوع فعالیت می شود.
جامعه شناسی معاصر جامعه را از افراد و افراد را از جامعه می داند؛ یعنی فرد در جامعه، نشو و نما دارد و جامعه بدون فرد به تصور درنمی آید و این دو در تأثیر و تأثر مداوم هستند؛ اما قدرت اثربخشی جامعه بیشتر است، ولی از تأثیر افراد خاص در زمانها و جامعه های مختلف و به درجات متفاوت، نباید غفلت کرد. به اجمال، می توان گفت: «جامعه به انسان حیثیت می بخشد و برایش شخصیت فراهم می آورد. رشد شخصی انسان از جهات و جنبه های مختلف مانند رشد حسی، عقلی، فکری و ذهنی، اخلاقی، دینی و فرهنگی در جامعه صورت می گیرد.»