دوشنبه هایی که تو را می دیدم

مثل تمام دوشنبه ها منتظرش هستم. مثل تمام دوشنبه ها درست سرساعت دوازده و نیسم، در رستوران را باز میکند تا داخل شود و سر جای همیشگی اش بنشینند. احتیاجی به رزرو کردن ندارد، چون میزش همیشه آماده است… .
کلارا پیش خدمتی بیست و هفت ساله، دلبسته یکی از مشتری های پیر رستوران میشود که چیزی از زندگی او نمیداند و شکی نداردکه خودش نیز کنجکاو پیرمرد را برانگیخته است. ورای مهربانی و اخلاق خوب همیشگی کلارا، پیرمرد به زخمی پنهان پی میبرد که مانع خوشبختی دختر است. اما ملاقات این دو با یکدیگر همه چیز را تغییر میدهد…
دوشنبه هایی که تو را میدیدم زیبا و متاثر کننده است با شخصیت هایی ماندگار در ذهن، که تنها ایرادش، کوتاه بودن آن است.