ژان ژاک روسو در سال 1712 در ژنو، دولت شهر مستقل و آزاد آن زمان چشم بر جهان گشود. وی را می توان پیشگام مکتب رومانتیسم دانست. هر چند در زمان حیات، آثار او مورد استقبال قرار نگرفت، ولی پس از مرگ، محبوبیت زیادی در میان مردم و به ویژه انقلابیون فرانسوی پیدا کرد. ژان ژاک روسو مطالب مهم مربوط به نابرابری یا بی عدالتی را به شهروندان ژنو تقدیم کرده و با زبانی با آنها حرف زده است که ساکنان سایر کشورها نیز بتوانند آنها را به آسانی درک کنند. او در یکی از آثار خود، در نامه هایی متعدد، حکومت ژنو را نفرت انگیز و فاقد قانون و قاعده متعارف دانسته و معرفی کرده است. در زمان مخالفت شهروندان با حکومت، ژنو میان دو قدرت بزرگ و مستبد، یعنی کلیسا و حاكم دولت مرکزی تقسیم شده بود و حقوق همه ساکنان آن سرزمین، به شدت پایمال می شد. ژان ژاک روسو هنگام ارائه این مطالب، مردم ژنو را به یاری حکومت فرا می خواند و از آنها می خواهد در هر شرایطی به قانون وضع شده برای تأمین آزادی، صلح و آشتی صمیمانه، احترام بگذارند.