فوتبال آهنگ کل زندگی ام را تعیین می کرد. شب ها، وقتی بعد از یک روز طولانی در باشگاه به خانه برمی گشتم، مسابقات بیشتری را تماشا می کردم که مرا در مسیر کارهایی که قصد داشتم روز بعد با تیم انجام دهم، شیوه ی حل بعضی مشکلات و ادامه ی پیشرفت قرار می داد. وقتی به رختخواب می رفتم، به روزی که گذرانده بودم و روزی که در پیش داشتم، فکر می کردم: بازیکنان، مسابقات و جلسات تمرین، شب هایم را پر می کردند.
این یک حرفه ی واقعی بود، یک زندگی رهبانی که وقف فوتبال شده بود، زندگی ای که با عشق و شاید هم گاهی با کمی دیوانگی و اندکی فداکاری انتخاب شده بود.
اغلب، اولین کلماتی را که بعد از مرگ، با خدا ردوبدل خواهم کرد، تصور می کنم. از من خواهد پرسید با زندگی ام چه کرده ام، چه معنایی به آن داده ام. به او خواهم گفت سعی کردم در مسابقات پیروز شوم! احتمالا ناامیدانه خواهد پرسید، «فقط همین؟». سعی خواهم کرد متقاعدش کنم پیروزی در مسابقات سخت تر از چیزیست که فکر می کنی و فوتبال برای زندگی میلیون ها نفر مهم است، در ضمن باعث ایجاد لحظاتی برای اشتراک، شادی و نیز ناراحتی های بزرگ می شود…
آرسن ونگر، از متن کتاب