آدم و همسرش، حوا، خود را بر روی زمین در بیابانی خشک و بی آب و علف دیدند. آن ها زندگی روی زمین را بلد نبودند. زندگی روی زمین مشکلاتی داشت. خیلی پشیمان بودند. آدم چهل شب گریه کرد و مشغول راز و نیاز با خدا شد. بالاخره جبرئیل نازل شد و گفت: «مگر خدا تو را نیافرید و از روح خود در تو ندمید؟ و به فرشتگانش نگفت به تو سجده کنند؟ چرا آن طور که خدا دستور داده بود، عمل نکردی و به آن درخت نزدیک شدی؟» آدم پاسخ داد: «ما گول شیطان را خوردیم. او قسم خورد خیر ما را می خواهد. او ما را فریب داد. ما از کار خود پشیمانیم و توبه می کنیم.» جبرئیل گفت: «خداوند توبه ی شما را قبول کرده است. توبرگزیده ی خدا و خلیفه ی او بر روی زمین هستی.»