رابرت داروین در دانش خطرناک همه جریان ها و مکاتب شرق شناسی را با نگاهی انتقادی بررسی کرده و بخش ها و صفحات مجزایی را نیز به چهره‌های شاخصی نظیر ادوارد براون و ماسینیون و نیکلسون اختصاص داده است و از این حیث می‌توان این کتاب را تاریخ تحلیلی جامعی از شرق شناسی تا آستانه قرن بیست و یکم دانست اما در واقع دانش خطرناک پاسخی عالمانه و منصفانه به تندروی ها و اشتباهات ادوارد سعید در شرق شناسی است تا جایی که خود اروین می‌گوید که اگر کتاب سعی در کار نبود این کتاب هم نوشته نمی‌شد.